اختلالات جنسی

اختلال بی میلی جنسی

درمرحله اول برقراری رابطه جنسی که تمایل به نزدیکی است چنانجه فرد اشتیاقی در نزدیکی به شریک جنسی خود احساس نکند باید به وجود اختلال بی اشتهایی جنسی را دراو مشکوک شد . گاه بی میلی جنسی به دلایل جسمانی و یا روانی و یا عوارض دارویی عارض فرد میگردد که چنانچه موقتی باشد قابل اغماض و در صورت طولانی شدن باید مورد درمان قرار گیرد. در زبان عامیانه به این دسته از افراد ” سرد ” در رفتار جنسی گفته شده که چنانچه این سردی با رغبت و اشتهای جنسی همسر هماهنگی نداشته باشد میتواند رابطه زناشویی را خدشه دار سازد . در درمان بی میلی جنسی باید به زمینه های بدنی و کارکردغدد و هورمونها و همچنین عوامل روانی – تربیتی عنایت ویژه مبذول داشت .

اختلال بیش بود میل جنسی

نقطه مقابل بی میلی جنسی زیاد بودن میل جنسی یا بیش بود اشتهای جنسی است .این اختلال زمانی نمایانگر میشود که فرد تمایل زیاد به تحریک عضو جنسی داشته لیکن علی رغم افزودن دفعات تحریک جنسی ، خشنودی روانی و جسمانی عاید فرد نمیگردد.عوامل بدنی و نیز روانی از جمله وسواس جنسی ، اختلال دو قطبی در مرحله ای که فرد در فاز شیدایی و سر خوشی قرار گرفته است ، عدم توانایی در کنترل هیجانات جنسی و اعتیاد جنسی میتوانند زمینه ساز میل جنسی زیاد و رفتار جنسی افراطی باشند . این علائم چنانچه موقتی و تحت تاثیر شرایط ویژه محیطی و بدنی عارض فرد شده باشند به شکل کوتاه مدت طبیعی لیکن چنانچه همواره بطور مداوم فرد آنرا تجربه کرده و در این راستا عدم تقارن با اشتهای جنسی شریک جنسی بوجود آمده باشد باید تحت درمان های پزشکی و نیز رواندرمانی جنسی قرار گیرند چرا که شالوده زندگی جنسی را تخریب میکنند.

اختلال ناتوانی جنسی

منظور از اختلال نعوظ ( ناتوانی جنسی ) عدم ناتوانی فرد ( مرد ) در ایجاد و یا نگهداری زاویه مناسب آلت تناسلی درهنگام برقراری رابطه جنسی وا ژینال است . ناتوانی جنسی اختلالی است شایع که معمولاً بیشتر در سطوح بالاتر سنی عارض میگردد لیکن امروزه جوانان نیز بنا بر دلایل گوناگون ممکن است با نشانه های ناتوانی جنسی دست و پنجه نرم نمایند. ناتوانی جنسی چنانچه موقتی و گذرا بوده قابل اغماض لیکن اگر مکرراً فرد با آن درگیر باشد باید تحت بررسی قرار گیرد . تشخیص اینکه علت ناتوانی جنسی روانی و یا جسمانی است بسیار حائز اهمیت میباشد و در هر دو مورد راههای تشخیص علت و همچنین درمان از سوی پزشک و همچنین سکسولوژیست با بیمار مورد مشورت قرار میگیرد

چاقی ، استعمال دخانیات ، مصرف مشروبات الکی ، عدم تحرک بدنی ، استرس ، بیماریهای قلبی –عروقی ، بیمای قند ، جراحی پروستات و ….. از جمله عوامل زمینه ساز ناتوانی جنسی در آقایان محسوب میگردد.

از آنجایی که توانایی برقراری رابطه جنسی واژینال برای مرد بسیار پر اهمیت میباشد و هر گونه نقص یا بیماری در این خصوص در تصویر مردانگی مرد از خودش آسیب وارد میاورد لذا اقدامات مقتضی جهت شناسایی علت و راههای درمانِ به موقع ، میتواند در حفظ شالوده روابط زناشویی نقشی مهمی ایفا نماید.

اختلال ناتوانی دررسیدن به ارگاسم

هر گونه تاخیر و یا ناتوانی درکسب لذت جنسی و یا رسیدن به اوج لذت جنسی که به مدت طولانی تجربه گشته باشد اختلال ارگاسمیک نام دارد . این اختلال معمولاً در زنان شیوع فراوان دارد . از آنجایی که فرد در فرایند هر رابطه جنسی توانایی رسیدن به خشنودی جنسی را ندارد و یا در رسیدن به ارگاسم دچار مشکل میباشد لذا در انجام رفتار جنسی طفره رفته و حتی المقدور از برقراری رابطه جنسی امتناع میورزد.

در زمینه علل ایجاد ایندسته از اختلالات باید به بررسی علل بدنی ، فاکتورهای روانی ، تجارب دوران کودکی ، سیستم تربیت جنسی خانواده ، خود ارضایی و … عنایت داشت . این اختلال علاوه بر اینکه زن را از فوائد روانی و بدنیه رسیدن به مرحله ارگاسم محروم میسازد ، ضعف اعتماد به نفس او را در ابعاد فردی و همچنین زناشویی میتواند زمینه ساز گردد.

اختلال درد مقاربت

در این اختلال فرد به دنبال برقراری رابطه جنسی دچار درد میگردد معمولاَ پس از هر رابطه جنسی منطقه تناسلی فرد دچار درد و فشار گشته فرد به جای تجربه لذت آور تجربه درد آوری از رابطه جنسی پیدا میکند در پاره ای از اشخاص ین درد رفته رفته کمرنگ میشود لیکن در برخی همواره سبب اذیت و ناراحتی گشته فرد از برقراری رابطه جنسی پرهیز مینماید. در بررسی علل این دسته از اختلالات معاینات بدنی شرطی لازم در جهت درمان به شمارمیاید تااز سلامت ارگان جنسی اطمینان حاصل گردد . از آن پس بررسی علل روانی در حوزه کار سکسولوژیست قرار میگیرد .ااگر چه هم مرد و هم زن ممکن است دچار درد مقاربت گردد ، لیکن این اصطلاح بیشتر برای بانوان استفاده میگردد.

اختلال زود انزالی

انجمن بین المللی سکچوال مدیسن در ماه اکتبر سال2007 خود ، آخرین و جدید ترین تعریف زود انزالی را به جامعه علمی ارائه داد . به ادعای این انجمن ، انزال ظرف مدت یک دقیقه و یا کمتر در طی فرایند رابطه جنسی واژینال و ناتوانی در به تعویق انداختن آن که ناخشنودی شریک جنسی را به دنبال داشته باشد مشکل زود انزالی قلمداد میگردد .

لازم به ذکر است که حضور سه فاکتور زمان ، ناتوانی درتعویق و واکنش منفی شریک جنسی ، سه شرط اساسی در تعریف و تشخیص زود انزالی به شمار میرود.

زود انزالی یکی از شایع ترین مشکلات جنسی در مردان گزارش شده است بطوریکه 25% تا 40 % از مردان با آن دست و پنجه نرم میکنند. تحقیقات علمی نشان میدهند همه مردان به نوعی در طول زندگی جنسی خود دچار زود انزالی گشته اند لیکن تجارب موقتی و کوتاه مدت را نمیتوان ملاک تشخیص زود انزالی در نظر گرفت . از دید متخصصین چنانچه فرد بیش از 6 ماه گریبانگیر علائم مذکور زود انزالی شده باشد میتوان او را در طبقه بیماران مبتلا به زود انزالی قرار داد. در بررسی علل و زمینه های ایجاد کننده زود انزالی باید به شرایط روانی ،صحت بدنی و بیماری های جسمانی ، ویژگی های محیطی و نیز کیفیت روابط بین فردی و جنسی در مرد توجه نمود

اختلال برانگیختگی دائمی جنسی

تجربه ای نا خوشایند که بواسطه آن فرد به طور مداوم احساس ناراحتی در دستگاه تناسلی کرده مایل به برقراری رابطه جنسی است لیکن حتی با انجام عمل جنسی و تجربه ارگاسم این احساس هنوز موجود بوده و مرتفع نمیگردد.

این دسته از افراد معمولا نشانه هایی از سایر مشکلات بدنی و روانی را به مانند اضطراب ، افسردگی و حمله های وحشت اضطرابی از خود نشان میدهند. در کنار اینکه جای پای تجارب جنسی ناگوار و یا سو؛ استفاده های جنسی نیز در سابقه زندگی جنسی این بیماران دیده میشود.

علی رغم تصور عامه که گمان میکنند این دسته از افراد باید خوش شانس باشند که مداومأ احساس تمایل به برقراری رابطه جنسی دارند لیکن دست و پنجه نرم کردن با این احساس برای خود فرد بسیار عذاب آور بوده زندگی زناشویی و زندگی کاری را به مخاطره انداخته ، در طولانی مدت تولید استرس و اضطراب کرده و در عده ای نیز آنها را به مرز خودکشی میکشاند.

در عده ای از افراد استفاده بعضی داروها و یا قطع ناگهانی بعضی داروهای ضد افسردگی و در برخی نیز تجمع غیر طبیعی رگهای خونی در کلیتوریس و آلت تناسلی مرد میتواند زمینه ساز این بیماری باشد که در این راستا راهکارهای پزشکی برای درمان موجود میباشد. از سویی تغییرات هورمونی ( ایام قبل از قاعدگی ، ایام آخر دوره بارداری ، طول دوره یائسگی و نیز استفاده از داروی های ضد استروژن در زنانی که دچار سرطان سینه شده اند ) و همچنین آسیب به ستون مهره ها و یا ساقه مغز نیز میتواند در تجربه اختلال برانگیختگی دائمی جنسی تاثیر گذار قلمداد گردند.

در درمان بر انگیختگی دائم جنسی معمولا تیم پزشکی و روانشناسی هردو باید دوشادوش یکدیگر فعالیت کرده استفاده از داروهای ضد افسردگی ، و آنتی اندروژنیک و یا مصرف ژل های بی حس کننده از ناحیه پزشکان و نیز رواندرمانی و آموزش تکنیک های دفع استرس و درد و یا هیپنوتیزم از ناحیه روانشناسان توصیه گردد.