اين درگيري ها، اثر مستقيم خود را بر روابط همسران جوان بر جا مي گذارد. فخاري ، روان شناس ، مي گويد: «وقتي يکي از دو طرف نمي تواند پاسخ توقعات طرف مقابل را بدهد، درگيري ايجاد مي شود. در روابط پيش از ازدواج، حساسيت ها معمولاً بيشتر است. چون همسران جوان تازه به شکل عملي وارد ارتباط با هم شده اند . کوچک ترين خلاها بيشتر به چشم مي آيد.» در روابط پيش از ازدواج، اثر اطرافيان بيشتر از هر زمان ديگري به نظر مي رسد. وابستگان و دوستان زوج جوان، براي سنجش و ارزيابي طرفين فرصت بيشتري دارند و در نتيجه، قضاوت ها به نحو شديدتر و مؤثري صورت مي گيرد. زوج هاي جوان از اين حالت «زير ذره بيني» شکايت دارند. آنها معتقدند که خانواده تمام عقايد و نظرات خود را درباره همسر آنها به طور صريح بيان مي کند و انتظار دارند اين اظهار نظرها، به همسر آنها منتقل شود. در عين حال، خود خانواده ها، بخشي از مسئوليت خود را در شکل دهي صحيح روابط فرزنداشان ناديده مي گيرند.